මගේ ලොවට ආ නුඹ..

නුඹේ උවනෙත නෙත ගැටෙන සඳ 

සරා සඳ වුව සඳ නොවේ මට 

නොමැත උපමා සසඳා ලන්නට 

රුවැති සඳ තරු පරදවයි නුඹ

සිතම දවනා හැඟීමක් ගෙන 

නුඹට හිමිවී සිනහවක් ඇත

මගේ හද මා හටම අවනත 

නොවෙයි කවදාවත් නොවූ ලෙස

උසැති ගස් මුල් කඩාවැටෙනට

තරම් වේගයෙන් හමාගෙන යන 

සුළං රැල්ලක සවිය තරමට 

දැනෙයි මාගේ හදට නුඹ අද

පහන් සියයක එළිය පරදන

හිරු වගේ නුඹ අහස් තලයට

මගේ ගත සිත දැවී යන්නට 

තරම් උණුසුම ඇතිය නුඹ ළඟ 

සුසුදු සඳ රැස් ගලා එන්නට 

ගං දියේ රෑ ගලායන්නට

මගේ හදවත සිසිල් කරනට

නුඹ සඳුයි මා ලොවට හැම දින

මෙත් සිතින් මා හද දොවන්නට

නිරාමිස සුව සදාලන්නට

දාගැබක් විය මගේ දිවියට 

සදාකල් මා හද නිවන්නට

ප.ලි :
කවිපෙළ ජානුගෙන්.පේනවානේ ලියලා තියෙන දිනෙයි, අත්සනයි. අවුරුදු දෙකකටත් කිට්ටුයි දැන්.

ජනවාරි පළවෙනිදායින් පස්සේ පෝස්ට් එකක් ලියලා නෑනේ.ඉතින් බ්ලොග් එක පාළුවට යන්න දෙන්නැතුව මොනවහරි දෙයක් ලියන්න කියලා ජානු කිව්වා.අනික එහෙම දෙයක් බ්ලොග් එක පටන්ගත්තාත් හරි වෙලා නෑනේ. ඉතින් මේ වතාවේ එයාගේම දෙයක් පෝස්ට් එකකට ලිව්වා.

පෝස්ට් එකක් නොවැටෙන්නේ මේ දවස් වල ටිකක් එහෙ මෙහෙ දුවන හින්දා.පුද්ගලික වැඩ වගයකුත් තිබුනා ඒ අතරේ කරගන්න. කලින් පෝස්ට් එකේ ලියලා තිබුණු එක්සෑම් එක මේ මාසේ අන්තිමට හෝ ඊලඟ මාසේ මුල් සති දෙක ඇතුලත ඉවර කරන්නයි ඉන්නේ.දැන් ඒ පාඩම් වැඩත් තියෙනවා.

ආයෙත් වෙනදා විදියටම විහිළු කතා,මගේ කතා,අර කතා, මේ කතා හැමදෙයක් එක්කම ආපහු එනවා. තෑගී නැති ප්‍රශ්න වැඩේ මග නවත්වන්නේ නෑ.ඒ ප්‍රශ්න වල ඊළඟ එක මේ සතියේ අන්තිම හෝ ඊලග සතියේ මුල අහනවා. ඒ ප්‍රශ්න වලට උත්තර දෙන්න බලාගෙන ඉන්න අය ලෑස්ති වෙලා ඉන්න.ඒ වැඩේ අතහැරියේ නෑ. 

එහෙනම් ඊළඟ පෝස්ට් එකෙන් හම්බවෙමු.එතකන් ජය හැමෝටම!